പ്രെഫ: പി.കെ.കെ തങ്ങള്‍

ഓരോ ശിശുവും ജന്മമെടുക്കുന്നത് സുന്ദര (സ്വതന്ത്ര) പ്രകൃതത്തോടെയാണ്. പ്രാരംഭം മുതല്‍ വളര്‍ച്ചയുടെ ഓരോ ഘട്ടങ്ങളിലും അവന്റെ വ്യക്തിത്വത്തില്‍ സാഹചര്യങ്ങള്‍ ചെലുത്തുന്ന സമ്മര്‍ദ്ദങ്ങള്‍ക്ക് വിധേയമായിട്ടാണ് ഒരു പൂര്‍ണ മനുഷ്യനായി മാറന്നത്. മാതാവിന്റെ മാറിലും മടിത്തട്ടിലും മാത്രമായി ശൈശവം പിന്നിടുന്നതോടെ മാറ്റത്തിന്റെ ത്വര അവനില്‍ കടന്നുകൂടുകയും ചുറ്റുപാടിന്റെ അടിമയായി പരിണാമം പ്രാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. മലര്‍ന്നു കിടന്നു കൈകാലുകളിട്ടടിക്കുമ്പോള്‍ അത് പിടിച്ചുവെക്കാന്‍ വല്ലവരും ശ്രമിക്കുമ്പോള്‍ അവന്‍ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞ് പ്രതിഷേധമറിയിക്കും. കാരണം അവന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യമാണവിടെ തടസപ്പെടുന്നത്. ഇത് വെറും തുടക്കം മാത്രമാണ്. ആശയപരമായ കാഴ്ചപ്പാടുകളും ആഗ്രഹങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളും വളര്‍ന്നുവരുന്നതിനനുസൃതമായി പ്രാപിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുക ഒരു വ്യക്തിയെന്ന നിലക്കുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യ തൃഷ്ണ തന്നെയായിരിക്കും.

അളവില്‍ ആനുപാതികമാവാമെങ്കിലും ലോകത്ത് പിറവിയെടുക്കുന്ന ഒരു മനുഷ്യനും ഈ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനപ്പുറമല്ല. അങ്ങിനെ വരുമ്പോള്‍ ഉയര്‍ന്നു വരുന്ന ഒരു ചോദ്യമുണ്ട്. അതായത്, ഇത് ലോകത്ത് ജന്മമെടുക്കുന്ന ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും അവസ്ഥയല്ലേ? എങ്കില്‍ എല്ലവരും സ്വാതന്ത്ര്യം പ്രകടിപ്പിക്കാനും ആസ്വദിക്കാനും സ്വന്തം നിലക്ക് മുതിര്‍ന്നു കഴിഞ്ഞാല്‍ ലോകം ഒരു ഭ്രാന്താലയമായി മാറില്ലേയെന്ന്. അതിന് ലളിതവും സാര്‍വത്രികമായ ശൈലിയില്‍ ഉള്ള മറുപടി ‘ഒരാളുടെ സ്വതന്ത്ര്യം അപരന്റെ മൂക്കറ്റം വരെ മാത്രം എന്നാണ്. എന്നുവെച്ചാല്‍ ഒരാള്‍ വ്യക്തി സ്വാതന്ത്ര്യമായി കാണുന്നതെന്തും മറ്റുള്ളവന് സ്വീകാര്യമായ ആശയമോ കാഴ്ചപ്പാടോ ആയിക്കൊള്ളണമെന്നില്ല. ആകയാല്‍ വ്യക്തിസ്വാതന്ത്ര്യമെന്നുള്ളത് വളരെ കരുതലോടെയും ആലോചനയോടെയും ബുദ്ധിപൂര്‍വ്വകമായി പ്രയോഗിക്കേണ്ടുന്നതാണ്. മറ്റുള്ളവന്റെ ‘മേക്കിട്ടു കയറുന്ന’ വിധമാവരുതെന്ന് ചുരുക്കം.

ശാരീരിക സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടൊപ്പമോ അതിലും പ്രാധാന്യത്തിലോ നിലകൊള്ളുന്നതാണ് മാനസിക സ്വാതന്ത്ര്യം. ഒരു മനസിന്റെ ആന്തരിക വ്യാപാരത്തിന്റെ ബഹിര്‍ പ്രകടനമാണല്ലോ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യപ്രാപ്തി മാനസിക നിലപാടുകള്‍ക്കനുസൃതമായിരിക്കും എന്നതില്‍ സംശയമില്ല. കാരണം മനസില്‍ വ്യക്തമായ കണക്കുകൂട്ടലുകളില്ലാതെ തോന്നിയ വിധം (റാന്റം) നിര്‍വഹിക്കപ്പെടുന്ന പ്രവൃത്തികള്‍ക്ക് ഒരിക്കലും നിയതമായ ഫലം (റിസല്‍ട്ട്) ലഭ്യമാവുകയില്ല. അവിടെ പാഴാകുന്നത് വിലപ്പെട്ട പ്രാണന്‍ എന്ന സമയവും (ടൈം) പ്രയത്‌ന (എനര്‍ജി) വുമാണ്. ഇവ രണ്ടും വൃഥാവിലാക്കാനുള്ളതല്ല, ജീവിതത്തിന്റെ ആകെത്തുകയാണ്. എന്നാല്‍ അത്രയും വിലപ്പെട്ട മാനസിക സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ ഇല്ലായ്മ ചെയ്യുകയും അക്കാരണത്താല്‍ കൈവരാനിരുന്ന നേട്ടങ്ങളെ ഇല്ലാതാക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ബാഹ്യ ഇടപെടലുകള്‍ക്ക് മനസ്‌കീഴ്‌പ്പെട്ടുകൂടാ. അത്തരം ദുര്‍ബ്ബല മാനസന്മാര്‍ക്ക് ജീവിതത്തിലൊരിക്കലും വിജയം കണ്ടെത്താന്‍ കഴിഞ്ഞെന്ന് വരില്ല.

എല്ലാ വിപത്തുകളിലും വലുത് മാനസിക അടിമത്തമാണ്. വൈകാരിക സ്വാതന്ത്ര്യം എന്ന് സാമാന്യേന നിര്‍വചിക്കപ്പെടുന്ന മാനസിക വ്യാപാരവും മനുഷ്യന്റെ ഏറ്റവും വലിയ മുതല്‍ മുടക്കാണ്. ഏതു കാര്യങ്ങളോടും മനസുകൊണ്ടുള്ള ആഭിമുഖ്യവും ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും അഭ്യുന്നതിക്ക് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. സ്വന്തം സുരക്ഷിതത്ത്വവും മുന്നേറ്റവും സാധിതമാവേണ്ടത് സ്വന്തം മനസുകൊണ്ടെടുക്കുന്ന തീരുമാനങ്ങളിലൂടെയാവണമല്ലോ. സ്വന്തമായി അത്തരം ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്തിച്ചേരാന്‍ അശക്തരായവര്‍ക്ക് ഉല്‍ക്കര്‍ഷുക്കളായ സഹജീവികളുമായി കൂടിയാലോചിച്ചും വഴികണ്ടെത്തിയും നേട്ടമുണ്ടാക്കുന്നത് മാനസിക സ്വാതന്ത്ര്യമുള്ളവര്‍ക്ക് ജീവിതവിജയം കണ്ടെത്താന്‍ സഹായകമാകും. എന്നാല്‍ അപരന്റെ അടിമത്വത്തില്‍ കഴിയുന്നവര്‍ക്ക് അതിന് സാധിച്ചു കൊള്ളണമെന്നില്ല.

സ്വന്തം കഴിവുകള്‍ ഉപയോഗപ്പെടുത്തി നേട്ടങ്ങള്‍ കൈവരിക്കാന്‍ വ്യക്തികള്‍ക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ടെന്നത് വസ്തുതയാണ്.എന്നാല്‍ അവിടെ ചിന്തിക്കേണ്ടുന്ന വിഷയം അവനവന്‍ നേട്ടങ്ങളുണ്ടാക്കുമ്പോള്‍ അത് മറ്റുള്ളവന്റെ ജീവന്‍, അഭിമാനം, ധനം എന്നിവയൊന്നും സ്പര്‍ശിക്കുന്ന വിധമാവരുത്. ഇപ്പറഞ്ഞതെല്ലാം ഓരോരുത്തര്‍ക്കും അങ്ങേയറ്റം പവിത്രവും അസ്പര്‍ശ്യവുമാണ്. പ്രവാചകന്‍ വളരെ വ്യക്തമായി പഠിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള വിഷയങ്ങളാണിതെല്ലാം. നേട്ടങ്ങളെല്ലാം തനിക്കുമാത്രം എന്ന നിലപാട് പൈശാചികമാണ്. ലോകത്ത് മനുഷ്യന്‍ അനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന വിഭവങ്ങള്‍, സൗകര്യങ്ങള്‍, ഒന്നും തന്നെ മനുഷ്യന്‍ ഉണ്ടാക്കിയതോ, അവന്റെ യത്‌നത്താല്‍ എവിടുന്നെങ്കിലും കൊണ്ടു വന്നതോ അല്ല. മറിച്ച് അവന്റെ ഉല്‍പത്തിക്ക് മുമ്പേ തന്നെ ഈ പ്രപഞ്ചത്തില്‍ സജ്ജമാക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാണെന്നും, താന്‍ അവയുടെയെല്ലാം വെറും ഉപഭോക്താവ് മാത്രമാണെന്നുള്ള തിരിച്ചറിവ് അവനുണ്ടായിരിക്കണം. എല്ലാറ്റിനും പരിധിയും അതിര്‍ത്തിയും നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ആവശ്യത്തില്‍ കവിഞ്ഞോ സന്ദര്‍ഭത്തിനനുസൃതമല്ലാതെയോ ഒന്നും ഉപയോഗപ്പെടുത്താന്‍ മനുഷ്യന് അവകാശമില്ല.

മനുഷ്യജീവിതത്തിന്റെ ഒരു മേഖലയെയും അവന്‍ അനുവര്‍ത്തിക്കേണ്ടുന്ന സ്വാതന്ത്ര നയ രേഖയില്ലാതെ തുറന്നു വിടപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ആദ്യമായി ദൈവവിശ്വാസം, തുടര്‍ന്ന് അനുബന്ധമായ വിശ്വാസങ്ങള്‍, ഭൗതികതയില്‍ മാത്രം എടുത്തു പറയുമ്പോള്‍ ആധുനികമായിട്ടുള്ള സാമ്പത്തിക, സാമൂഹ്യ, ആശയപരമായ കാഴ്ചപ്പാടുകളെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന വിവിധ സമൂഹങ്ങള്‍ എന്നിവയെല്ലാം ആധുനിക സമൂഹത്തിന്റെ മുന്നിലുണ്ട്. യുക്തമായത് തിരഞ്ഞെടുത്ത് ഉള്‍ക്കൊള്ളാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവും മനുഷ്യനുണ്ട്. ആത്യന്തിക ശരിതെറ്റുകളെ വിലയിരുത്തി തിരഞ്ഞെടുത്ത് ഉള്‍ക്കൊണ്ട് പ്രവര്‍ത്തിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവും മനുഷ്യനുണ്ട്. ആത്യന്തിക ശരിതെറ്റുകളെ വിലയിരുത്തി തിരഞ്ഞെടുത്ത് ഉള്‍ക്കൊണ്ട് പ്രവര്‍ത്തിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം എന്ന നിലക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്ന പ്രക്രിയയാണ് നിര്‍ണായകം. ഉടന്‍ നേട്ടമുണ്ടാക്കുന്നതിലേക്ക് ജനങ്ങളെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ആദര്‍ശങ്ങളും പദ്ധതികളും മുന്നോട്ട് വെച്ച് സമൂഹത്തെ ആകര്‍ഷിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന പ്രസ്ഥാനങ്ങള്‍ അരങ്ങു വാഴുന്ന കാലമാണിത്. എന്നാല്‍ അത്തരക്കാര്‍ ദൂരക്കാഴ്ച്ച കുറഞ്ഞവരാണെന്ന് പറയാതിരിക്കാന്‍ വയ്യ. ‘ഏറ്റവും ഉടനെ നേട്ടമുണ്ടാക്കുന്നതിലേക്കാ’ണ് മനുഷ്യന്‍ ആകര്‍ഷിക്കപ്പെടുന്നത്. വളരെ ക്ഷണികമായതില്‍ ആകൃഷ്ടമാവുക എന്നത് മനുഷ്യ പ്രകൃതത്തില്‍ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ആ വികാരത്തെ നിയന്ത്രിച്ചു നിര്‍ത്തി ചിന്താപൂര്‍വം കൂടുതല്‍ ബോധ്യവും ശാശ്വതത്ത്വവുമുള്ളതിനെ തിരഞ്ഞെടുക്കുകയെന്ന ബാദ്ധ്യത മനുഷ്യന്റേത് അഥവാ വ്യക്തിയുടേത് മാത്രമാണ്. അതിര്‍ വരമ്പുകള്‍ അവഗണിച്ചുള്ള മുന്നേറ്റം നാശത്തിലേക്കാണ് വഴി തുറക്കുക.

ഉബൈദ് കോട്ടുമല

മുഖ്യ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് തന്ത്രജ്ഞന്‍ പ്രശാന്ത് കിഷോര്‍ കോണ്‍ഗ്രസില്‍ ചേരാന്‍ ആഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിച്ച് സോണിയ ഗാന്ധിയെ കണ്ടതും കോണ്‍ഗ്രസില്‍ നിന്നും അനുകൂല തീരുമാനം ഉണ്ടാകാത്തതിനാല്‍ പിന്‍മാറിയതും ഈ അടുത്ത കാലത്താണ്. ഗുജറാത്ത് വംശഹത്യക്ക് ശേഷം നരേന്ദ്ര മോദിയെ പുണ്യപുരുഷനായും വികസന നായകനായും മാറ്റി അവതരിപ്പിച്ച് പ്രധാനമന്ത്രി പദത്തിലെത്തിച്ചത് പ്രശാന്ത് കിഷോറിന്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് തന്ത്രത്തിന്റെ വിജയമായിട്ടാണ് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത്. മാത്രവുമല്ല, ഡല്‍ഹിയില്‍ കെജ്‌രിവാള്‍, ബീഹാറില്‍ നിതീഷ്‌കുമാര്‍, ആന്ദ്രയില്‍ ജഗന്‍മോഹന്‍ റെഡ്ഡി, ബംഗാളില്‍ മമത ബാനര്‍ജി, തമിഴ്‌നാട്ടില്‍ എം.കെ സ്റ്റാലിന്‍, തുടങ്ങിയ സര്‍ക്കാറുകളെല്ലാം ഈ തന്ത്രത്തിന്റെ ഫലമായി രൂപീകരിക്കപ്പെട്ടതാണെന്നും വിലയിരുത്തപ്പെടുന്നുണ്ട്. 2017-ല്‍ യു.പിയില്‍ കോണ്‍ഗ്രസിനുവേണ്ടി നടത്തിയ ശ്രമങ്ങള്‍ മാത്രമാണ് പരാജയപ്പെട്ടത്. മൂന്നാം മുന്നണിക്കും നാലാം മുന്നണിക്കും ഭരണം നേടാന്‍ കഴിയില്ലെന്നും അദ്ദേഹം ഉറപ്പിച്ച് പറയുന്നുണ്ട്.

2024 ല്‍ കോണ്‍ഗ്രസിലൂടെ മതേതര കക്ഷികളുടെ ഒരു മുന്നേറ്റം സാധ്യമാകുമെന്ന പ്രശാന്ത് കിഷോറിന്റെ നിഗമനം ശരിവെക്കുന്നതാണ് ദേശീയ തലത്തില്‍ നടക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയ നീക്കങ്ങളെന്ന് വേണം അനുമാനിക്കാന്‍. ഉയിര്‍ത്തെഴുനേല്‍പ്പ് സാധ്യമല്ലാത്ത ഒരു പാര്‍ട്ടിയിലേക്ക് അദ്ദേഹത്തെ പോലുള്ള വ്യക്തികള്‍ ചേക്കേറാന്‍ ആഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിക്കില്ലെന്നത് തീര്‍ച്ചയാണ്. ദേശീയ തലത്തില്‍ ഐക്യപ്പെട്ട് വരുന്ന പ്രതിപക്ഷ കൂട്ടായ്മ ഈ ശുഭസൂചനയിലേക്കാണ് വെളിച്ചം വീശുന്നത്. പ്രതിപക്ഷ നേതൃനിരയില്‍ കോണ്‍ഗ്രസ് ഉണ്ടാകണമെന്ന് ശരത് പവാറും നിതീഷും ലാലുവും മുലായവും സ്റ്റാലിനും എല്ലാം തുറന്ന് സമ്മതിക്കുന്നുമുണ്ട്. മുഖ്യമന്ത്രിമാരായ അരവിന്ദ് കെജ്‌രിവാള്‍, ഓംപ്രകാശ് ചൗതാല, ചന്ദ്രശേഖര റാവു എന്നിവരെ ഈ കൂട്ടായ്മയിലേക്കെത്തിക്കാന്‍ നിതീഷ് കുമാറിന്റെ നേതൃത്വത്തില്‍ ശ്രമവും നടന്ന് വരികയാണ്. വെറുപ്പിന്റെ രാഷ്ട്രീയത്തിനെതിരെയുള്ള ഈ മുന്നേറ്റത്തില്‍ അണിനിരക്കുക എന്നത് തന്നെയാണ് മതേതര കക്ഷികള്‍ക്ക് നിര്‍വഹിക്കാനുള്ള ദൗത്യം. 31 ശതമാനം മാത്രം വോട്ട് നേടിയ ബി.ജെ.പിയാണ് 2014ല്‍ കേന്ദ്രത്തില്‍ അധികാരത്തിലെത്തിയത്. 69 ശതമാനം വോട്ടും നേടിയത് മതേതര കക്ഷികളാണ്. 2019 ലും സ്ഥിതി വ്യത്യസ്തമല്ല. 39 ശതമാനമായിരുന്നു ബി.ജെ.പിയുടെ വോട്ടുവിഹിതം. എന്നിട്ടും ബി.ജെ.പി അധികാരം നിലനിര്‍ത്തി. ബി.ജെ.പി വിജയിച്ചതല്ല, മറിച്ച് മതേതര കക്ഷികളുടെ ശിഥിലീകരണം അവരെ പരാജയപ്പെടുത്തുകയായിരുന്നു. 2022-ലെ യു.പി തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നല്‍കുന്ന സൂചനയും മറ്റൊന്നല്ല. 40 ശതമാനം വോട്ട് മാത്രമാണ് ബി.ജെ.പി യു.പിയില്‍ സമാഹരിച്ചത്. എന്നിട്ടും യോഗി അധികാരത്തില്‍ തിരിച്ച് വരിക യായിരുന്നു. പ്രസിഡണ്ട് തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് മുമ്പ് ബി.ജെ.പിയുടെ ആകെ വോട്ട് മൂല്യം 48 ശതമാനമായിരുന്നെങ്കില്‍ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കഴിയുന്നതോടെ 68 ശതമാനമായി ഉയരുകയാണുണ്ടായത്. മതേതര കക്ഷികളില്‍ പലരും ബി.ജെ.പിയെ പിന്തുണക്കുകയായിരുന്നു. പ്രതിപക്ഷ ഐക്യം തന്നെയാണ് ബി.ജെ.പിയെ തളക്കാനുള്ള ഒറ്റമൂലി എന്നതില്‍ സംശയമില്ല.

വെറുപ്പിന്റെ രാഷ്ട്രീയം തുറന്ന് കാട്ടി 150 ദിവസം 3570 കി.മീ കാല്‍നട യാത്ര നടത്താനുള്ള രാഹുലിന്റെ ആര്‍ജ്ജവം അംഗീകരിച്ചേ മതിയാകൂ. പ്രധാനമന്ത്രി പദത്തിലേക്കല്ല ഈ യാത്ര രാഹുല്‍ നടത്തുന്നത്. അധികാര ത്തിലെത്താന്‍ കോണ്‍ഗ്രസിന് ഒരു വീദൂര സാധ്യതപോലും ഇല്ലാത്ത സമയത്താണ് രാഹുലിന്റെ യാത്ര എന്നതും പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധേയമാണ്. രാജ്യത്ത് വെറുപ്പും വിദ്വേഷവും പ്രചരിക്കുന്ന നിരാശാജനകമായ ഒരു സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ മറ്റൊരു ഭാരതം സാധ്യമാകുമോ എന്ന ചോദ്യം ഉയരേണ്ടതുണ്ട്. ഈ ചോദ്യം ഉയര്‍ത്തി രാജ്യത്തിന്റെ ഒരറ്റം മുതല്‍ മറ്റേ അറ്റം വരെ കാല്‍നട യാത്ര നടത്താന്‍ ഒരാള്‍ തയാറാകുന്നു എന്നതാണ് ഭാരത് ജോഡോ യാത്രയുടെ ഏറ്റവും വലിയ സന്ദേശം. രാഹുലിന്റെ ശബ്ദമടക്കലാണ് ബി.ജെ.പിയുടെ ലക്ഷ്യം. ബി.ജെപിക്കെതിരെ വീറോടെ പോരാടിയ മമതയെ അടക്കം മൗനിയാക്കിയ ഇ.ഡിയും സി.ബി.ഐയും രാഹുലിന്റെ മുന്നില്‍ പരാജയപ്പെടുന്ന കാഴ്ചയാണ് നാം കാണുന്നത്. ഒന്നിനെയും രാഹുല്‍ ഭയക്കുന്നില്ല. സച്ചിനും ഗലോട്ടും തമ്മിലുള്ള മത്സരവും ഗോവയില്‍ എം.എല്‍.എമാരുടെ ചാഞ്ചാട്ടവും പ്രസിഡണ്ട് തിരഞ്ഞെടുപ്പും ഒന്നും അദ്ദേഹത്തെ അസ്വസ്തനാക്കുന്നില്ല. ആരെയും വകവെക്കാതെ തന്റെ ദൗത്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞ് അത് ഭംഗിയായി നിര്‍വഹിക്കുകയാണ് രാഹുല്‍ ഗാന്ധി. പാര്‍ട്ടിയില്‍ നിന്നും നേതാക്കള്‍ കൂറുമാറുമ്പോഴും അദ്ദേഹം നിരാശനാകുന്നില്ല. നിരാശപ്പെടുത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്നവരോട് ഒറ്റ വാക്ക് മാത്രമേ രാഹുലിന് പറയാനുള്ളൂ. എത്ര നേതാക്കള്‍ പാര്‍ട്ടിവിട്ട് പോയാലും വെറുപ്പിന്റെ രാഷ്ട്രീയത്തിനെതിരെ രാജ്യത്തിന്റെ തെരുവില്‍ ഒരു ഒറ്റയാള്‍ പട്ടാളമായി താനുണ്ടാകും.

ഒരു വ്യക്തിയുടെ രാഷ്ട്രീയ വീക്ഷണം എന്തെന്നറിയാന്‍ ഒറ്റ മാര്‍ഗമേയുള്ളൂ. രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ അയാള്‍ ആര്‍ക്കെതിരെയാണ് ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ സംസാരിക്കുന്നതും എഴുതുന്നതും എന്ന് നോക്കുക. അങ്ങിനെയെങ്കില്‍ രാഹുലിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ശത്രു ബി.ജെ.പിയും സി.പി.എമ്മിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ശത്രു രാഹുലുമായി മാറുന്നതാണ് കാണാന്‍ കഴിയുക. ഭാരത് ജോഡോ യാത്ര കേരളത്തിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചപ്പോള്‍ തന്നെ കണ്ടെയ്‌നര്‍ യാത്രയെന്ന് പരിഹസിച്ചത് സി.പി.എമ്മാണ്. ബി.ജെ.പിയാകട്ടെ രാഹുലിന്റെ ടീ ഷര്‍ട്ടാണ് ആയുധമാക്കിയത്. ബി.ജെ.പിയും സി.പി.എമ്മും ഒരേ സ്വരത്തിലാണ് രാഹുലിനെ എതിര്‍ത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. പലപ്പോഴും രാഹുല്‍ വിരോധത്തില്‍ ബി.ജെ.പിയെ മറികടക്കുകയാണ് സി.പി.എം നേതാക്കളും അനുയായികളും. കര്‍ണാടകയില്‍ പ്രവേശിച്ച രാഹുല്‍ ഓം മുദ്രയുള്ള കാവി ഷാള്‍ അണിഞ്ഞുവെന്ന വ്യാജ പ്രചരണം നടത്തിയത് സി.പി.എം സൈബറുകളാണ്. 2022 മാര്‍ച്ചില്‍ യു.പി സന്ദര്‍ശന വേളയിലെ ചിത്രം ഉപയോഗിച്ചാണ് ഈ വ്യാജ പ്രചരണമെന്നത് മാധ്യമങ്ങള്‍ പോലും റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്യുകയുണ്ടായി. കേരളത്തെ തീവ്രവാദത്തിന്റെ ഹോട്‌സ്‌പോര്‍ട്ട് എന്ന് ബി.ജെ.പി ദേശീയ പ്രസിഡണ്ട് ജെ.പി നദ്ദ വിശേഷിപ്പിച്ചിട്ടും മറുപടി പറയാന്‍ കഴിയാത്ത ഇടതുപക്ഷം രാഹുലിന്റെ ഭക്ഷണത്തെയും അപഹസിക്കുകയായിരുന്നു. പരിഹാസം ഗുണം ചെയ്യില്ലെന്ന് മനസിലാക്കിയ കേന്ദ്ര നേതൃത്വം മുന്നറിയിപ്പുമായി രംഗത്തുവന്നിട്ടും സി.പി.എം സൈബര്‍ പോരാളികള്‍ക്ക് രാഹുലിനോടുള്ള കലി തീരുന്നുമില്ല.

ബി.ജെ.പി ഭരിക്കുന്ന കര്‍ണാടകയില്‍ കേരളത്തെക്കാള്‍ വലിയ സ്വീകാര്യതയാണ് യാത്രക്ക് ലഭിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ഡി.കെ ശിവകുമാര്‍ എന്ന ഉരുക്കു മനുഷ്യനെ യാത്രയുടെ ദിവസവും അന്വേഷണ ഏജന്‍സികള്‍ വേട്ടയാടുകയാണ്. വേട്ടക്കാര്‍ക്ക് മുന്നില്‍ മുട്ടുമടക്കാത്ത രാഹുലും ഡി.കെയും മുന്നില്‍ നിന്ന് നയിക്കുന്ന യാത്ര വലിയ സന്ദേശമാണ് രാജ്യത്തിന് നല്‍കുന്നതെങ്കിലും സച്ചിന്‍ പൈലറ്റും ഗലോട്ടും തമ്മിലുള്ള പൊരുത്തക്കേടുകളും പാര്‍ട്ടി പ്രസിഡണ്ട് തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കൈവിട്ട ജനാധിപത്യത്തിലേക്ക് പോകുമോ എന്ന ആശങ്കയും മതേതര കക്ഷികളില്‍ ഭീതി പരത്തുന്നുണ്ട്. എല്ലാറ്റിനെയും അതിജീവിച്ച് മുന്നേറാന്‍ കോണ്‍ഗ്രസ് പ്രാപ്തമാകേണ്ടതുണ്ട്. അതോടൊപ്പം അനാവശ്യ വിലപേശല്‍ നടത്തി മതേതര കക്ഷികള്‍ക്കിടയില്‍ ഛിദ്രതയുണ്ടാക്കി ബി.ജെ.പിയെ ഭരണത്തിലെത്താന്‍ സഹായിച്ച ‘യു.പി മോഡല്‍ തന്ത്രങ്ങളില്‍’ നിന്നും കോണ്‍ഗ്രസ് പിന്മാറേണ്ടതുണ്ട്. കര്‍ണാടകയില്‍ കുമാര സ്വാമിയെ മുഖ്യമന്ത്രിയാക്കിയ അതേ നയം സ്വീകരിച്ച് എല്ലാ സംസ്ഥാനങ്ങളിലും പ്രാദേശിക കക്ഷികള്‍ക്ക് നിരുപാധികം പിന്തുണ നല്‍കികൊണ്ടുള്ള വിട്ടുവീഴ്ചകള്‍ക്ക് കളമൊരുക്കി രാഷ്ട്രീയ ത്യാഗത്തിന് കോണ്‍ഗ്രസ് തയാറായാല്‍ ബി.ജെ.പി മുക്ത ഭാരതമെന്ന മതേതര കക്ഷികളുടെ ആഗ്രഹത്തെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാക്കാന്‍ കോണ്‍ഗ്രസിനു കഴിയുമെന്നത് തീര്‍ച്ചയാണ്.

പാര്‍ലമെന്ററി സമിതികളുടെ അധ്യക്ഷ പദവികളില്‍ നിന്ന് പ്രതിപക്ഷ പ്രതിനിധികളെ ഒഴിവാക്കിയ കേന്ദ്രസര്‍ക്കാര്‍ നടപടി രാജ്യത്തിന്റെ കീഴ് വഴക്കങ്ങളെ കാറ്റില്‍ പറത്തുന്നതാണ്. പാര്‍ലമെന്ററി സമിതികളെ പുന:സംഘടിപ്പിച്ച് ചൊവ്വാഴ്ച ഇറക്കിയ ഉത്തരവ് പ്രകാരം സുപ്രധാന സമിതികളായ ആഭ്യന്തരം, ധനകാര്യം, ഐടി, പ്രതിരോധം, വിദേശകാര്യം, ആരോഗ്യം എന്നിവയുടെ അധ്യക്ഷ സ്ഥാനത്തുനിന്നാണ് പ്രധാന പ്രതിപക്ഷ പാര്‍ട്ടിയായ കോണ്‍ഗ്രസിനേയും രണ്ടാമത്തെ വലിയ പ്രതിപക്ഷ പാര്‍ട്ടിയായ തൃണമൂല്‍ കോണ്‍ഗ്രസിനേയും പാടെ ഒഴിവാക്കിയിരിക്കുന്നത്. ഇതോടെ ആഭ്യന്തര പാര്‍ലമെന്ററി സമിതിയുടെ ചെയര്‍മാന്‍ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് കോണ്‍ഗ്രസ് എം.പി മനു അഭിഷേക് സിങ്‌വിയും ഐ.ടി സമിതിയുടെ തലപ്പത്ത് നിന്ന് ശശി തരൂരും പുറത്തായി.

ബി.ജെ.പി സര്‍ക്കാറിന്റെ ഈ നീക്കത്തിലൂടെ കോണ്‍ഗ്രസിന് ഒരു ചെയര്‍മാന്‍ പദവി മാത്രമാവുകയും തൃണമൂല്‍ കോണ്‍ഗ്രസിന് ഓരൊറ്റ ചെയര്‍മാന്‍ പദവിയും ഇല്ലാതായിരിക്കുകയുമാണ്. എന്നാല്‍ ബി.ജെ.പി നേതാക്കള്‍ അധ്യക്ഷരായ സമിതികള്‍ക്ക് കാര്യമായ മറ്റങ്ങളൊന്നും വരുത്തിയിട്ടില്ല താനും.
വിവിധ വകുപ്പുകള്‍ക്ക് കീഴിലായി പാര്‍ലമെന്റിന് 24 സ്ഥിരം സമിതികളാണുള്ളത്. ഇതില്‍ എട്ടെണ്ണത്തിന്റെ ചെയര്‍മാന്‍ സ്ഥാനം പ്രതിപക്ഷ കക്ഷികള്‍ക്ക് നല്‍കുക എന്നതാണ് പാര്‍ലമെന്റിന്റെ ഇതുവരെയുണ്ടായിരുന്ന കീഴ്‌വഴക്കം. ബഹളങ്ങളും നിര്‍ത്തിവെക്കലുമെല്ലാമായി സഭയുടെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ തടസപ്പെടുമ്പോഴും ഭരണപരമായ കാര്യങ്ങള്‍ തടസം കൂടാതെ മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോകുന്നതില്‍ സുപ്രധാനമായ പങ്കാണ് ഇത്തരം സമിതികള്‍ക്കുള്ളത്. അത്‌കൊണ്ട് തന്നെ ഈ സമിതികളില്‍ എല്ലാ കക്ഷികളുടെയും കൃത്യമായ പ്രാതിനിത്യം ഉറപ്പുവരുത്താന്‍ മാറിമാറി വരുന്ന സര്‍ക്കാറുകള്‍ ശ്രമിക്കാറുമുണ്ട്. പിന്നീട് രാജ്യത്തിന്റെ പ്രധാനമന്ത്രിമാരായിത്തീര്‍ന്ന ഐ.കെ ഗുജറാളും അടല്‍ ബിഹാരി വാജ്‌പേയിയും വിവിധ കോണ്‍ഗ്രസ് സര്‍ക്കാറുകളുടെ കാലത്ത് വിദേശ കാര്യ സമിതിയുടെ അധ്യക്ഷ പദവിയിലിരുന്നവരാണ്.

വ്യത്യസ്ത കക്ഷികളുടെ പ്രതിനിധികളാണ് ഇത്തരം സമിതികളില്‍ അംഗങ്ങളെന്നിരിക്കെ ബന്ധപ്പെട്ട വിഷയങ്ങളില്‍ തീരുമാനമെടുക്കുന്നതിന് മുമ്പ് എല്ലാ വിഭാഗങ്ങളുടെയും അഭിപ്രായം അറിയാന്‍ സാധിക്കുമെന്നതാണ് ഈ സമിതികളുടെ ഏറ്റവും വലിയ സവിഷേശത. അതു കൊണ്ടു തന്നെ പാര്‍ലമെന്ററി സമിതികളുടെ തീരുമാനങ്ങള്‍ പലപ്പോഴും നിഷ്പക്ഷമാവാറുമുണ്ട്. എന്നാല്‍ സമിതികളുടെ നേതൃത്വം പൂര്‍ണമായും സര്‍ക്കാറിന്റെ വരുതിയിലാക്കുകയും വിവിധ വകുപ്പുകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഭരണകക്ഷിക്ക് തലവേദനയുണ്ടാക്കുന്ന ചോദ്യങ്ങളുയര്‍ത്തുന്ന അധ്യക്ഷന്‍മാരെ ഇല്ലാതാക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതു മാത്രമാണ് മോദി സര്‍ക്കാറിന്റെ ഉദ്ദേശ്യമെന്നത് വ്യക്തമാണ്.

ആഭ്യന്തര വകുപ്പിന് കീഴിലുള്ള സമിതിയുടെ അധ്യക്ഷ സ്ഥാനത്തുനിന്ന് കോണ്‍ഗ്രസ് നേതാവ് മനു അഭിഷേക് സിങ്‌വിയെ നീക്കംചെയ്യാനുള്ള കാരണമായി പറഞ്ഞത് രാജ്യസഭയില്‍ കോണ്‍ഗ്രസിന്റെ അംഗസംഖ്യ കുറഞ്ഞുവെന്നാണ്. എങ്കില്‍ ലോക്‌സഭാ അംഗങ്ങളുടെ കാര്യത്തില്‍ മാറ്റമെന്തിനെന്ന ചോദ്യത്തിന് ബി.ജെ.പിക്ക് ഒരു ഉത്തരവും നല്‍കാനില്ല. രണ്ടാം മോദി സര്‍ക്കാറിലെ സ്ഥിരം സമിതികള്‍ രൂപീകരിക്കപ്പെട്ട ശേഷം ലോക്‌സഭയില്‍ ഒരു അംഗത്തിന്റെ വര്‍ധനവാണ് കോണ്‍ഗ്രസിന് ഉണ്ടായിരിക്കുന്നത്. മാത്രവുമല്ല, ഒരു സര്‍ക്കാര്‍ നിലവില്‍വന്നതിന് ശേഷം പാര്‍ലമെന്ററി സമിതികള്‍ ഇടക്കാലത്ത് പുനസംഘടിപ്പിക്കുക എന്നതും ഇദംപര്യന്തമാണ്. ക്രിയാത്മകമായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ കാഴ്ചവെച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ഒരു സമിതിയായിട്ടാണ് ശശി തരൂര്‍ അധ്യക്ഷനായ ഐ.ടി സമിതി വിലയിരുത്തപ്പെട്ടിരുന്നത്. അദ്ദേഹത്തെ അധ്യക്ഷ സ്ഥാനത്തുനിന്ന് നീക്കിയതിനെതിരെ പ്രസ്തുത സമിതിയിലെ അംഗങ്ങള്‍ തന്നെ ലോകസഭാ സ്പീക്കര്‍ക്ക് പരാതി നല്‍കിയത് ഇതിനുദാഹരണമാണ്.

ചുരുക്കത്തില്‍ കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാറിന്റെ ഏകാധിപത്യ സമീപനങ്ങളുടെ ഏറ്റവും ഒടുവിലത്തെ ഉദാഹരണം മാത്രമാണ് പാര്‍ലമെന്ററി സമിതികളുടെ അധ്യക്ഷ പുനസംഘടനയിലൂടെ വ്യക്തമാകുന്നത്. പാര്‍ലമെന്റിനെ പോലും നോക്കുകുത്തിയാക്കുന്ന ഒരു സര്‍ക്കാര്‍ ഇത്തരം നടപടികള്‍ സ്വീകരിക്കുന്നത് സ്വാഭാവികം മാത്രമാണ്. ഭരണഘടനാ സ്ഥാപനങ്ങളെ ഒന്നൊന്നായി കൈയേറ്റം ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ബി.ജെ.പി ഭരണകൂടത്തില്‍ നിന്ന് ഇത്തരം കാര്യങ്ങളില്‍ നീതിപൂര്‍വമായ ഒരു ഇടപെടല്‍ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത് തന്നെ വിഡ്ഡിത്തമാണ്. എന്നാല്‍ നമ്മുടെ രാജ്യത്തിന്റെ മഹത്തായ ജനാധിപത്യ പാരമ്പര്യത്തിനാണ് ഇത്തരം കീഴ് വഴക്ക ലംഘനങ്ങളിലൂടെ കത്തിവെച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് എന്നതാണ് ഏറെ ഖേദകരം.